Dari semalam lagi aku mengalami depression yg teruk…Memang rasa sangat ter'sycho' ngan keadaan diri..keupayaan diri yg terhad….bila belek-belek balik gambar lama,aku rase sedih sangat…suatu masa dulu aku la yg paling ligat dalam family ni sampai mak dah x terlarang dah apa je aku nak buat…pemberontak dari dulu lagi..

Zaman lepas SPM..aku dh start ligat..especially mase aku mula belajar kat Cosmopoint Chow Kit…Dapat geng2 yg kaki rewang, memang panjang la langkah…1 kelas sekepala lak 2…Macam-macam aktiviti ade…dari lepak gerai reramai,tracking Sg.pisang,main bowling kat Plaza Hotel,Bukit Bintang ( toye je naik bas mini reramai.. ) sampai la bercuti & ber'bbq' kat PD..( sanggup sewa kereta sebab masing2 student lagi.. )tapi sume aktiviti yg sihat la…x involve pape yg langgar batas..

Pas2 masuk IKM, huh.., baru aku start menjinakkan diri dengan unit beruniform..tu pun yg paling minimal active…PBSM..Kat sini belajar gi camping,bergaul..jadi berani & aktif..

Masuk MFI,sambung belajar, minat aku terhadap aktiviti lasak makin bercambah..Join Kelana Siswa, jadi Secetary kelab, perghhh…memang mind blowing xperience bagi aku…Pantang ade aktiviti, laju je aku join…x kira la dekat nak exam ke ape, Mewah mase tu, Kejap2 camping…buat abscelling la, panjat gunung la, berkayak la,camping manik kayu la…( jalan kaki dari stesen komuter Nilai ke PD tuhh…)kaki x reti penat…x cukup ngan tu sempat lak aku join bebudak course lain gi camping ke Pangkor…tu la ligat x ligatnye aku..pantang ajak…kira family aku sangat2 lenient dgn aku dari dulu sampai la sekarang…sebab selama tu aku memang x pernah salah gunakan kebebasan yg diorang bagi…

Memang dari dulu sampai sekarang kalau bab aktiviti luar ni aku la yg paling ligat dalam family…ade je plan aku…masuk keje dapat lak geng yg sekepala, huiiiihhh…memang hidup balik la semangat aku…Ade je plan diorang…camping,berbasikal,dari becuti dalam negara sampai la melawat Bali…kene pulak best friend aku keje ngan airline, perghh…memang makin ligat la kaki aku…

Hmmm...tu laa…aku rase aku x berhak nak merungut ngan keadaan diri aku sekarang sebab Tuhan dah bagi peluang yg sangat2 banyak & istimewa pada aku utk buat apa yg aku suka selama ni…Mungkin Dia kata ’Dah cukup…sekarang mase tu tumpukan pada keluarga,muhasabah diri…'fikirkan orang yg kurang bernasib baik…apa sumbangan aku pada diorang…?Insya-allah kalau aku dah kembali sihat & ditakdirkan jadi sangat2 kaya nanti, aku nak cuba buat kerje2 charity…It's time for me to contribute something to the society…dengan ikhlas…